Blog "Cyfrowi tubylcy" przez dwanaście lat transformacji cyfrowej edukacji ewoluował od zbioru eksperymentów z nowymi narzędziami do kompleksowego kompendium wiedzy o cyfrowej pedagogice i odpowiedzialności cyfrowej. Każdy etap odzwierciedla zmiany zachodzące w technologii, edukacji i społeczeństwie.
Faza 1: Odkrywanie (2013)
Blog wystartował jako osobisty dziennik eksperymentów nauczyciela chcącego wprowadzić nowoczesne rozwiązania do szkoły. Pierwsze artykuły prezentowały zachwyt nad nowościami technologicznymi — od Empressr i Glogster po Photo Cube Generator i interaktywne gry edukacyjne. Program "Hour of Code" (godzina kodowania) oraz konkursy na najlepsze blogi nauczycielskie stanowiły naturalny element tego okresu. Autor testował narzędzia Web 2.0, zastanawiając się, jak mogą one wzbogacić codzienne lekcje. Wciąż jednak dominowała dość przypadkowa, eksperymentalna logika — "zobaczmy, co będzie".
Faza 2: Poszukiwanie metodyki (2014-2015)
W tym okresie blog zaczął się skupiać na głębokim zrozumieniu pedagogiki cyfrowej. Pojawiły się refleksje nad profilami nauczycieli XXI wieku, krytyka tradycyjnych systemów edukacji oraz zainteresowanie robotyką i programowaniem. Program "Mistrzowie Kodowania" stał się punktem zaczepia — blog coraz bardziej podkreślał znaczenie nauczania kodowania nie tylko dla samych umiejętności technicznych, ale dla rozwijania logicznego myślenia i kreatywności.
Faza 3: Profesjonalizacja i sieciowanie (2016-2019)
Blog uległ transformacji z prywatnych notatek w profesjonalne źródło wiedzy dla edukatorów. Artykuły o Seymourze Papercie i logice LOGO pokazały, że autor sięgał do fundamentów pedagogiki cyfrowej. Uczestnictwo w Konferencji Polish E2 Education Exchange w Warszawie zorganizowanej przez Microsoft Polska dla innowacyjnych nauczycieli i liderów edukacyjnych, pogłębianie pracy z Teams i OneNote — to wszystko świadczy o wzroście ambicji pedagogicznych. Włączenie się w ogólnopolski projekt, autorstwa Joanny Krzemińskiej i Joanny Waszkowskiej, "Tropiciele murali" stanowił przykład tego, jak nowoczesne narzędzia mogą wspierać edukację interdyscyplinarną i zaangażowanie uczniów w rozwiązywanie rzeczywistych problemów.
Faza 4: Lekcja pandemii (2020-2021)
COVID-19 przyspieszył procesy cyfryzacji edukacji, a blog stał się nieocenionym zasobem dla nauczycieli zmagających się z nagłą zmianą modelu nauczania. Słynny artykuł "Jak uczyć online?" zawierał ponad 90 narzędzi i platform, od Teams i Google Classroom po Flipgrid i Edpuzzle. Równocześnie blog zwrócił się w stronę edukacji o bezpieczeństwie cyfrowym — artykuły o weryfikacji źródeł, deepfakach i manipulacji w mediach stawały się coraz bardziej regularne. To nie był już tylko blog o narzędziach, ale o odpowiedzialności cyfrowej.
Faza 5: Odpowiedzialność cyfrowa i AI (2022-2025)
Najnowszy etap wyznaczają tematy ChatGPT, prywatności w sieci, deepfake'ów i krytycznego myślenia. Program #DigitalWizards dla uczniów klas 6-8 łączy edukację o AI, cyberbezpieczeństwie, higienie cyfrowej i marketingu cyfrowym. Przyłączenie się do programu SOC (Szkoły Odpowiedzialnej Cyfrowo) Fundacji "Dbam o Mój Zasięg" pokazuje, że blog przesunął nacisk z pytania "jak to działa?" na "jak to może nam zaszkodzić?" oraz "jak powinniśmy się zachowywać cyfrowo?". Artykuł o fałszywych profilach i narzędziach do wykrywania sztucznie generowanych zdjęć (takich jak "Am I Real?") odzwierciedla poważnie podchodzenie do cyberbezpieczeństwa i edukacji medialnej, ujętej tu w kontekście krytycznej analizy mediów. Autor podejmuje kwestie rozpoznawania manipulacji w mediach (fałszywe wiadomości, deepfaki, propaganda), wyjaśnia, jak działają algorytmy i media społecznościowe oraz czym różnią się fakty od opinii, analizuje treści medialne (czy zdjęcie jest zmanipulowane, czy film autentyczny), nawołuje do krytycznego myślenia wobec tego, co czytamy, oglądamy i słyszymy w internecie, odwołując się do odpowiedzialności cyfrowej — umiejętności, którą dzisiaj każdy powinien posiadać.
I tej odpowiedzialności cyfrowej życzę sobie i Wam na nadchodzące Święta Bożego Narodzenia 🎄i Nowy Rok 2026
Drodzy Czytelnicy,
W ostatnich dwunastu latach obserwowaliśmy razem, jak świat edukacji zmienia się niemal co miesiąc. Od pierwszych eksperymentów z Scratch'em, poprzez pandemiczną naukę zdalną, po dzisiejsze rozmowy o AI i deepfakach — każdy etap pokazał nam, że technologia to nie automat do czytania definicji, ale "narzędzie do myślenia".
Tym, którzy tęsknią za "normalną" szkołą — tą z papierowych zeszytów i podniesioną ręką — chciałabym przypomnieć słowa Alberta Einsteina: _"Nauka w szkołach powinna być prowadzona w taki sposób, aby uczniowie uważali ją za cenny dar, a nie za ciężki obowiązek."_ To są słowa, które towarzyszą mi przez wszystkie te lata, niezależnie od tego, czy lekcja odbywa się w sali, czy przez ekran.
Tym, którzy walczą z ekranami w rękach swoich pociech — doradzam wspólny "detoks cyfrowy". Zero internetu, gra na instrumentach, drukowana książka — czasami trzeba sobie przypomnieć, że świat był piękny i przed WiFi."
Na Święta 🎄✨ życzę Wam:
💡 Ciekawości, która nie gaśnie — zarówno na lekcjach, jak i w życiu, bo ona stanowi o rozwoju
🛡️ Świadomości cyfrowej — aby Wy i Wasi bliscy bezpiecznie poruszali się po internecie
🎁 Spotkań z ludźmi — w realu
❤️ Pasji do tego, co robicie — bez względu na to, czy to nauczanie, czy uczenie się, czy sport
Na Nowy Rok 2026 życzę:
- Aby nauczyciele czuli się wspierani, a nie obwiniani.
- Aby uczniowie odkrywali pasje, a nie tylko trenowali do testów.
- Aby technologia służyła człowiekowi, a nie na odwrót.
- I aby nasz świat cyfrowy stał się bardziej odpowiedzialny, bardziej etyczny i bardziej ludzki.
