Kompetencje przyszłości a święta

Dziś 100 osób zasłużonych w dziedzinie szerszenia technologii cyfrowej w Polsce otrzymało maile o  akceptacji Kapituły. Takich osób jest w naszym kraju zdecydowanie więcej. Wśród nich znajduje się olbrzymie grono nauczycieli - zarówno spośród, jak i spoza grupy Superbelfrów. Mnie też nakręca technologia. Do tego stopnia, że poprzez czwartą nominację stałam się członkinią Honorowej Listy 100. To daje mi power do dalszych działań, sprawia, że chce mi się "kombinować", aby przybliżać moim uczniom wiedzę, wyposażać w umiejętności, szczególnie dotyczące kompetencji przyszłości. Jestem dumna z "moich dzieci". Chociażby z efektów ich pracy podczas zdalnej plastyki (tak - uczę też tego przedmiotu). Czwartoklasiści działali w generatorze kodów, po czym przesyłali prace jako załączniki na maila. Dzięki temu, oprócz twórczej ekspresji, ćwiczyli dodatkowo umiejętności matematyczne i informatyczne. Kompleksowe kształcenie kompetencji przyszłości 🙂

Tematyka świąteczna przewijała się nam na każdych zajęciach, na wszystkich poziomach. Uprzedzę pytanie - nie, w tym roku nie miałam osób, które nie obchodzą świąt. Klasy 7 tworzyły świąteczną stronę w HTML-u, klasy 8 pracowały w Pythonie, wykorzystując cudowny padlet Szymona Wałowskiego (tworzyli na Replit i udostępniali swoje dzieła). Młodsze dzieci (klasy 5-6) tworzyły animowane kartki w scratchu i dodawały je do świątecznego studia. Podobnie pracowali członkowie kółka programistycznego prowadzonego w ramach Centrum Mistrzostwa Informatycznego. Czując świąteczny nastrój rozwijaliśmy kreatywność i wyzwalaliśmy spore emocje. 

Oni naprawiają świat

Tym razem nie będzie o technologii, chociaż ludzie, o których przeczytacie, na tej technologii się znają. Nie o tym jednak chcę pisać. Moim celem jest ukazanie ludzi NIEZYKŁYCH. Mam szczęście do takich osób - pełnych pasji, zapału do pracy i wiary w to, co się robi. Ich działalność społeczna powoduje efekt WOW. I oto kilkoro z nich spotkało się w Warszawie, w siedzibie Centrum Fundacji Obywatelskiej, jako nominowani do nagrody imienia Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata”. Wyróżnienie to zostało ustanowiono w marcu 2006 i jest przyznawane nauczycielom szkół podstawowych i ponadpodstawowych, którzy uczą i wychowują w duchu tolerancji i poszanowania dla innych, inspirują do działań zgodnych z tymi zasadami i odgrywają aktywną rolę w swojej szkole oraz społeczności lokalnej. Kim są tegoroczni nominowani?

Zgłoś się do Asów Internetu

Jak zmienić lekcje o bezpieczeństwie w internecie w przygodę? Wie o tym Fundacja Szkoła z Klasą, która - we współpracy z Google - kolejny rok organizuje bezpłatne szkolenia dla nauczycieli i edukatorów. Z racji pandemii - od października 2020 w formie zdalnej. Mam w tym swój udział i wspomnienie, które zostanie ze mną na zawsze. 10.03 w Poznaniu w Kukuczce (Szkoła Podstawowa nr 58) prowadziłam ostatnie szkolenie stacjonarne. Pod koniec warsztatów w placówce zaczęło się przygotowanie do dezynfekcji. Od następnego dnia szkoły w stolicy Wielkopolski zostały zamknięte, a ja zabrałam się za pisanie posta "Jak uczyć online", który w najbliższych dniach stał się hitem (liczba wyświetleń - ponad 7 tys.) 

Wracając do Asów. Celem programu jest wzmacnianie w dzieciach i nastolatkach wartości, które pomogą im uniknąć zagrożeń w sieci oraz wsparcie nauczycieli i nauczycielek w tym zakresie. Podczas cyklu trzech popołudniowych spotkań online trenerzy, znani z wielu innych programów związanych z edukacją cyfrową, m.in. Marta Florkiewicz - Borkowska, Krzysztof Jaworski, Joanna Apanasewicz (i ja ;-), przekazują wiedzę "asową" - wartości w necie, cyberbezpieczeństwo, TIK, Design Thinking - w sposób ciekawy i niezwykle przystępny, motywując edukatorów do pracy warsztatowej w grupach i dzielenia się swoimi doświadczeniami, m.in. z lekcji przeprowadzonej z uczniami. Tą wiedzę można cały czas uzupełniać, zarówno korzystając z bezpłatnych materiałów na stronie Asów (scenariusze, opowiadania Przemka Staronia o wartościach, emocjach i bezpieczeństwie w internecie, poradniki dla rodzin, itd.), jak i należąc do społeczności Asów. Na stronie Fundacji można z kolei przejrzeć zbiór zarejestrowanych spotkań "na każdy temat" (jest tam też "mój" fragment konferencji Asów nt. Siły)

Zachęcam do korzystania z materiałów Fundacji i zapisania się do programu Asów. 

Laboratoria Przyszłości

30 listopada mija termin naboru do programu Laboratoria Przyszłości. Kolejny, po Aktywnej Tablicy, projekt mający uczynić polskie szkoły nowoczesnymi, na miarę XXI w placówkami. Czy uczyni? Śmiem wątpić. Nie znam, co prawda, wyników badań (czy takie istnieją?) na ile polska szkoła, dzięki poprzednim zakupom, stała się nowoczesna. Wiem jedno, Aktywna Tablica nie generowała takich problemów. W zasadzie jedynym był ogólny brak kompetencji beneficjentów. Tu dochodzi jeszcze: nieprzygotowanie lokalowe placówek - brak klasopracowni, miejsca na "dary", brak możliwości zakupienia wybranego sprzętu, terminarz, który wymusi nadmierny pośpiech i nieprzemyślane do końca zakupy...

Zacznijmy od kompetencji, chociażby w przypadku zakupu drukarki 3D. Karolina Antkowiak - nauczycielka z ZSOiZ w Pogorzeli, specjalistka od druku 3D ostrzega, że "nauczyciel, który dostanie drukarkę, a nie dostanie odpowiedniego szkolenia to i tak jej używał nie będzie". Dlatego należy "zapewnić im dobre szkolenie, nie tylko z modelowania w tinkercadzie ale i z podstawowej obsługi drukarki, co i jak mają zrobić jak np. przytnie się filament, co zrobić jak retrakcja jest nieodpowiednia, jak wymienić filament i odpowiednio dobrać temperatury, co trzeba zrobić kiedy odkleja się model od stołu i inne podstawowe rzeczy". Tak a propos - Karolinę odwiedziłam w 2017r z programem Cybernauci. Już wtedy w jej szkole były trzy pracownie: w jednej z nich, przestronnej - dwie drukarki 3D, nie jako gadżety, ale w ciągłym użyciu. Do tego łącze światłowodowe.

Co do drugiej kwestii - nie od dziś wiadomo, że szkoły nie są z gumy, że ze względu na możliwości lokalowe szkół, zajęcia często odbywają się na drugą zmianę. Chroniczny brak pomieszczeń u nas w szkole spowodował np. dostosowywanie do nauki wszelakich "kanciapek" (na zajęcia indywidualne), łącznie z zapleczem pracowni informatycznej. Postawienie drukarki 3D w pracowni, do której wchodzą różni nauczyciele, z różnymi uczniami - cóż, takiego ryzyka nie podejmę. Zresztą, w zasadzie nie ma w niej absolutnie miejsca na żaden dodatkowy sprzęt.

Załóżmy, że powyższy problem nie istnieje. Zdecydowaliśmy się na zakup. I tu...przykra niespodzianka. Sprzętu nie ma. W końcu popyt znacznie przewyższa podaż. Co zrobić? Terminy naglą. Do tego dystrybutorzy sprzętu wyczuli interes i już teraz ceny podnieśli do 400% ! Liczą na zarobek na niewiedzy nauczycieli

Może ktoś powie, że jestem malkontentką, że przecież szkoła nie musi skorzystać z programu, ale...jeśli tego nie zrobi, kiedy nadarzy się kolejna okazja? 
Stąd zróbmy, jak zawsze. Szukajmy pomocy znajomych - specjalistów, doszkalajmy się według własnej rozpiski, np. korzystając z facebooka. Oto kilka propozycji:

webinar Pana Belfra
webinar nt. STEAM w szkole
webinar nt. microkontrolerów
wskazówki robocamp
kanał Bartka Dziedzica - specjalisty od sprzętu Audio-Video 
EDUtesty z Panem Belfrem
webinar nt druku 3D

Samsung Solve for Tomorrow

Tym razem cos dla uczniów szkół ponadpodstawowych - program #SamsungSolveforTomorrow. Szansa na rozwój, zdobycie nowych kluczowych na rynku pracy umiejętności, a przy okazji cennych nagród rzeczowych i finansowych (dla drużyn, a także nauczycieli i szkół). Zostało tylko kilka dni na zgłoszenie się (do 10.11). 
strona programu 
informacja na stronie edunews

CodeWeek za nami

To był bardzo intensywny czas. Mnóstwo aktywności - zarówno offline, jak i online. Była okazja przetestować nowe roboty otrzymane od Photon Education. Nie zawiodły nas. Nauka przez zabawę, z wykorzystaniem aplikacji Photon Magic Bridge, programowanie w scratchu, MakeCode, korzystanie ze scenariuszy przygotowanych przez Tomka Mikołajczaka w ramach modułu Robotyka i Kodowanie...
Zdecydowałam, że Photony zostaną z nami - dołączą do kolekcji zebranej wcześniej dzięki Radzie Rodziców, Miastu Leszno (w ramach projektu wsparcia edukacji w zakresie nowych technologii), projektowi Centrum Mistrzostwa Informatycznego. W zasadzie to nie tylko Photony, ale cały zestaw edukacyjny, który zawiera również dwa microbity. Stanowią narzędzie na miarę nowoczesnej edukacji - pozwalają na realizację Podstawy Programowej, kształcąc przy okazji kompetencje kluczowe - przygotowują chociażby do pracy grupowej. Nie bez znaczenia są emocje, które są wyzwalane w trakcie "obsługi" Photon Robota, co z kolei sprzyja lepszej nauce i motywuje do poznawania nowych technologii. "Zajęcia z Photon Robotem pomagają nauczycielom w kreowaniu sytuacji edukacyjnych, sprzyjających budowaniu zainteresowania programowaniem i naukami ścisłymi".

Do zestawu dołączony jest bogaty zbiór scenariuszy - to gotowe pomysły na przeprowadzanie zajęć.

Robot jest przystosowany do pracy zarówno w edukacji wczesnoszkolnej, jak i w klasach 4-8.

Więcej o Photon Robot na stronie 

Dołącz do Asów Internetu!

Z Fundacją Szkoła z Klasą zetknęłam się dawno temu. Jedna z nauczycielek zgłosiła naszą szkołę do programu Szkoła z Klasą. Pamiętam, jak pracowaliśmy nad raportem, współpracując z przedstawicielami Rady Rodziców. Po latach zostałam zaproszona do współpracy przy realizacji jednego z projektów Fundacji - Asy Internetu. Mam okazję pracować z ludźmi pełnymi pasji, zaangażowanymi w swoje działania, a przy tym niezwykle sympatycznymi ;-) "Fundacja wspiera szkoły w zmianie, pomagając im stać się innowacyjnymi, otwartymi środowiskami, zaangażowanymi w rozwiązywanie problemów społecznych, takimi gdzie panują relacje oparte na wzajemnym szacunku i zaufaniu...Dbamy o to, by nieustannie się rozwijać i uczyć".
Niedawno ruszyła kolejna edycja Asów internetu - bezpłatnego programu realizowanego wspólnie przez  Fundację Szkoła z Klasą i Google. Tym razem projekt skierowany jest nie tylko do nauczycieli klas 4-8 lecz również do edukatorów pracujących na pierwszym etapie edukacyjnym (od zerowego). Jego celem jest wzmacnianie w dzieciach i nastolatkach wartości, które pomogą im uniknąć zagrożeń w sieci oraz wsparcie nauczycieli i nauczycielek w tym zakresie. Pomagamy zmieniać lekcje o bezpieczeństwie w internecie w przygodę! 

Przyczynia się do tego niewątpliwie cała obudowa - m.in. gra stworzona przez Google - Interlandia i scenariusze lekcji, które zabiorą uczniów i uczennice w podróż po świecie internetu (ostatni - jeszcze "gorący" hit to scenariusze dla klas 0 - 3). 

Warto nadmienić, że materiały są oczywiście zgodne z podstawą programową. Nie zabrakło wyników badań i artykułów dla rodziców, którzy szczególnie w tym pierwszym okresie powinni towarzyszyć dziecku w odkrywaniu tajemnic sieci.

Dlatego nie ma się, co się zastanawiać! Weź udział w programie Asów 

Szkolenia są bardzo fajne, darmowe, dla nauczycieli klas 0-3 i klas 4-8. Również dla tych, którzy już brali udział szkoleniach – czeka na nich specjalny nowy program szkoleniowy z nowych scenariuszy. Dla pierwszych 500 zgłoszeń - papierowe podręczniki ze scenariuszami!

#CodeWeek2021

Już jutro startuje największe w Europie wydarzenia programistyczne - CodeWeek. "Jest to społeczna inicjatywa, w ramach której europejskie państwa „ścigają się” w liczbie zorganizowanych wydarzeń związanych z programowaniem. Polska jest jednym z jej liderów - w 2020r. zajęliśmy pierwsze miejsce w rankingu!" Dlatego również w tym roku organizatorzy - Państwowy Instytut Badawczy NASK i Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, Stowarzyszenie Cyfrowy Dialog, Giganci Programowania i EduSense – Uczymy Dzieci Programować - zachęcają do zgłaszania własnych inicjatyw. Mogą to być również lekcje.

A co nas czeka w tym roku? Wystarczy spojrzeć w kalendarium bezpłatnych warsztatów programowania online dla dzieci i młodzieży, które znajduje się na stronie koduj.gov.pl
Uczestnicy będą budować proste gry zręcznościowe, poznawać języki programowania Scratch i Python, budować strony internetowe i poznawać nowe narzędzia informatyczne. Razem z Tomkiem Mikołajczykiem będzie można zgłębić tajniki Photona, który poradzi nauczycielom, jak zwiększyć zaangażowanie uczniów. Darmowy webinar odbędzie się 12.10 o godz.18.00. Link do rejestracji

Grę zręcznościową będzie można zbudować już podczas inauguracji CodeWeek z Klubem Młodego Programisty - w sobotę, 9 października o 17.00. Będzie to również okazja do rozstrzygnięcia wszelkich wątpliwości dotyczących Europejskiego Tygodnia Kodowania. Organizatorzy zachęcają do dołączenia do wydarzenia na Facebooku. Ja tymczasem przypominam - w poście "Jak uczyć online" zamieszczonym na początku pierwszego lockdownu zamieściłam spory wykaz linków do platform, stron, padletów i poradników do nauki informatyki i programowania. Zbiór stale się rozrasta :-)

World Teachers' Day

W 1994 r. UNESCO ustanowiło dzień 5 października Światowym Dniem Nauczyciela. Mark Twain twierdził, że "Zacną rzeczą jest uczyć się, lecz jeszcze zacniejszą – nauczać".  Jednak czas dla nauczycieli w naszym kraju od lat nie jest dobry i wszystko - mimo zapewnień Rządu - wskazuje, że lepiej nie będzie. Większa płaca owszem, ale związana z dodatkowymi 12! godzinami w szkole. Tym samym zmniejszy się czas, który trzeba poświęcić na "ogarnięcie" pozostałych spraw, m.in. na poprawę prac i przygotowanie się do zajęć. Współczuję - szczególnie polonistom i matematykom. 

Panuje przekonanie, że nauczyciele to grupa zawodowa szczególnie skłócona. Mam szczęście obracać się wśród osób, które ze sobą współgrają. I właśnie od nich przesyłam życzenia "z duszą". NAJLEPSZEGO!

Edu Moc Online - to już 5 lat!

Niedługo rocznica drugiego lockdownu. Podczas nauki zdalnej wielu nauczycieli zwiększyło swoje umiejętności TIK-owe. Mieli możliwość skorzystania z mnóstwa webinarów, tutoriali. Mało jednak ludzi zdaje sobie sprawę z faktu, że prekursorami szkoleń online – długo przed pandemią – była grupa Superbelfrów, a inicjatorkami dwie wspaniałe członkinie tej grupy – Marta Florkiewicz-Borkowska i Agnieszka Bilska. To właśnie w głowie tej pierwszej zaświtała myśl, żeby zrobić coś od nauczycieli dla nauczycieli. Dziewczyny przegadały temat i tak powstała Edu Moc Online – cykliczna 12- godzinna megakonferencja, całkowicie darmowa – ba, nawet z nagrodami.  O pierwszej z nich możecie poczytać na portalu Edunews. 

Dziś mija okrągła - 5 rocznica od pierwszego wydarzenia. Przewinęło się przez niego wielu prelegentów – również z zagranicy. Pracowali z olbrzymim zaangażowaniem, ale największy wysiłek włożyły w Edu Moce Marta i Agnieszka – prowadzące konferencje. Powstała strona internetowa (możecie na niej sprawdzić program poszczególnych EduMocy i poznać prelegentów), grupa na Facebooku. Z czasem pojawiły się challenge edukacyjne, premiowane nagrodami od pozyskanych sponsorów, z roku na rok powiększało się grono wiernych uczestników, którzy doceniając inicjatywę, przekazywali mnóstwo pozytywnych opinii. Oto jedna z nich:

„Świetny pomysł,,każdy zainteresowany może uczestniczyć w konferencji. Główny problem polskiego nauczyciela to udział w szkoleniach płatnych, nie każdego stać”. (Jolanta)

Z resztą wypowiedzi możecie się zapoznać zaglądając chociażby na stronę superbelferskiego  bloga z opisem trzeciej z kolei Edu Mocy – z 2018 roku.

Ostatnia Edu Moc Online odbyła się kilka miesięcy przed pierwszym lockdownem. Organizatorzy założyli, że ziarno zasiane w 2016r. powinno przynieść owoce i pomóc nauczycielom (tym, którzy skorzystali z konferencji) w pracy zdalnej. 

Nagrania ze wszystkich Edu Mocy są ogólnodostepne na  YouTube. Warto do nich wracać.

Edu Moc Online 2016

Edu Moc Online 2017

Edu Moc Online 2018

Edu Moc Online 2019

15 września - Dzień Kropki

Jutro Dzień Kropki. Ponieważ żyję w niedoczasie postanowiłam pomóc w obchodzeniu tego dnia umieszczając pozycje fachowców - fanów genially i nie tylko. 

Polecane:
Blog Superbelfrów o Święcie Kropki

Zbiór kropkowych zadań - AkaBeata Chodacka i Ala Podstolec

Kropkowe malarstwie Aborygenów - Monika Walkowiak 
Międzynarodowy Dzień Kropki -  Anna Albrecht 
Mnożenie w zakresie 50 -  Aleksandra Schoen Kamińska
Kropkowa kompozycja - Zyta Czechowska

Generator kartek w kropki plus ćwiczenia - Zyta Czechowska
Podziel się pomysłem - Ala Podstolec 
Dzień Kropki - Dorota Kosowska
Ortograficzne wyrazobranie z KROPKĄ w roli głównej - Magda Krajewska

Film poniżej - autorstwa Aleksandry Schoen - Kamińskiej to piękna propozycja wprowadzająca w temat. 

Tajemnice sieci

Wczoraj w grupie nauczycieli informatyki dyskutowaliśmy na temat Podstawy Programowej i jej realizacji przez nauczycieli w szkole podstawowej. Niekiedy do szkół średnich przychodzi młodzież, która nie dysponuje wiedzą na temat podstawowych pojęć. Czy wynika to z faktu pominięcia istotnych treści Podstawy, czy po prostu młodzież zapomina, czego się nauczyła. Można jednak temu zaradzić. Wystarczy np. wykorzystać w rozsądny sposób (rozsądny - czyli z nastawieniem na cel) narzędzia TIK-owe plus wskazywać wartościowe pozycje, które rozbudzą zainteresowanie tematem i sprawią, że informatyka przestanie być "przedmiotem do zaliczenia".

Nie od dziś wiadomo, że atmosfera podczas nauki jest niezmiernie ważna dla osiągnięć ucznia i efektywności jego pracy. Pożądany klimat zapewnia książka Adama Wierzbickiego "Tajemnice sieci". Książka magiczna, tak samo, jak jej tytuł. "Wciąga" od samego początku. Autor - nauczyciel, naukowiec, pasjonat - zadbał o każdy szczegół. "Pisząc książki dla dzieci, ma ukryty cel: chce zarazić młodych czytelników swoją fascynacją technologią oraz siecią WWW!" 

"Tajemnice sieci" przeczytałam jednym tchem. Urzekła mnie oryginalność pomysłu – stworzenie dodatku do książki - wirtualnego profesora, który pomaga przyswoić czytelnikom zawiłości internetu. Z profesorem- chatbotem, nawiązujemy kontakt poprzez profesjonalnie i przejrzyście stworzoną stronę www. Możemy zadać mu pytania, przy czym właściciele książki mają bonus – zahasłowany dostęp do rozszerzonej wersji bota!

Super pomysł – sama niezwłocznie oblokowałam wejście. Tak przy okazji, botami zainteresowałam się „tak na serio” ;-) podczas spotkań w gronie trenerów Asy Internetu. Przejrzałam wiele treści, poeksperymentowałam, po czym przekazałam wiedzę dzieciom na kółku programistycznym i…tworzyliśmy swoje „boty” – w scratchu i Pythonie. Później miałam okazję testować bota „Edzię” – wspólne dzieło kilku organizacji (Centralny Dom Technologii, Fundacja Centrum Cyfrowe, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Stowarzyszenie Cyfrowy Dialog, Fundacja Szkoła z Klasą, IBM) - który w znaczący sposób pomógł nauczycielom w zdalnej edukacji. Teraz, dzięki profesorowi z Tajemnic sieci moi uczniowie również będą mieli okazję uzyskać taką pomoc, tym bardziej, że wiedza podana w książce jest bardzo przystępna, dopasowana do możliwości percepcyjnych dzieci w tym wieku i…śmiem sądzić, również cyfrowych imigrantów J Dlatego polecam ją wszystkim. Rodzice i nauczyciele – usiądźcie razem z młodzieżą i zanurzcie się w niezwykły świat internetu. Będzie to dla was okazja spędzenia czasu w sposób zarówno owocny, jak i miły, gdyż postaci z książki (trójka przyjaciół odkrywająca internet) są bardzo sympatyczne. Skorzystajcie też z dedykowanej strony www, na której oprócz profesora, możecie zapoznać się z bohaterami książki i z autorem, sprawdzić swoją wiedzę, która nie tylko dotyczy www, ale innych dziedzin (kolejne brawa za interdyscyplinarność), zostawić komentarz bądź skontaktować się z twórcą. Całość okraszona jest miłymi dla oka ilustracjami (z tego, co wyszukałam, powstałymi w ramach konkursu). Przyjemności w czytaniu i pozostałych aktywnościach! 

Trzymamy kciuki za Edukację

autor: Innviertlerin, pixabay.com

Początek roku szkolnego. Wracam do rzeczywistości. Chcę wierzyć, że dla edukacji - i nie tylko - będzie ona lepsza. Mam ku temu podstawy. Wygrana Dawida Łasińskiego na Gali Twórców 2021, o czym pisałam w poście, oraz olbrzymi sukces Babki od histy - Agnieszki Jankowskiej-Maik, która została uhonorowana Medalem Wolności Słowa. Do czasu zjazdu influencerów, Agę znałam tylko z internetu - mimo, że pochodzi z mojego rodzinnego miasta i prawie od roku jest w gronie Superbelfrów. Wiedziałam o jej działalności, że angażuje się w akcje społeczne, że walczy o lepsze jutro dla uczniów, że prowadzi zajęcia antydyskryminacyjne i zdarza się, że ponosi z tego powodu konsekwencje. Konieczność działania wynika z faktu, że - jak mówi - "Edukację postrzegam nie tylko jako 45-minutową lekcję, ale jako naukę zaangażowania obywatelskiego, kształtowania postaw, rozwijania umiejętności samodzielnego myślenia". Agnieszka twierdzi - "Zawsze będę przekazywać uczniom prawdę, uczyć ich interpretowania i krytycznego spojrzenia na historię.". Aby jednak efekty były zadowalające należy "skupić się na relacjach.(gdyż) Edukacja jest relacją, a młodzi ludzie chętniej uczą się od osób, które lubią i szanują." 

Wszystkiego dobrego w Nowym Roku Szkolnym!

Let's PLAY!

Na konferencję online dla nauczycieli Let’s PLAY! trafiłam przypadkiem, dopiero w drugim dniu. Tematem gier w edukacji i grywalizacji interesuję się od wielu lat - od czasu, gdy uczestniczyłam w kursie European Schoolnet Academy - Games in Schools. Razem z Agnieszką Bilską i nauczycielami z Europy dzieliliśmy się swoim doświadczeniem na temat rożnego rodzaju platform, uatrakcyjniających naukę. Później wdrażałam nowe pomysły w życie, jednocześnie doszkalając się na różnego rodzaju spotkaniach, konferencjach oraz tworzyłam nowe treści na blog (zestawienie postów na końcu wpisu). Nie przeoczyłam też projektu badawczo-edukacyjnego „Granie na Ekranie”, którego organizatorem jest Fundacja LOTTO im. Haliny Konopackiej, a  partnerem merytorycznym Fundacja Dbam o Mój Zasięg. Właśnie ukazał się raport dotyczący badań przeprowadzonych w latach 2020-2021 na próbie ponad 35 tysięcy uczniów. Opracowanie porusza  treści "zachowań growych dzieci i młodzieży":

• #1. Formy spędzania czasu wolnego.
• #2. Wzory grania w gry cyfrowe.
• #3. Korzyści wynikające z grania w gry cyfrowe.
• #4. Negatywne konsekwencje korzystania z gier.
• #5. Problemowe używanie gier cyfrowych.
• #6. Zaangażowanie rodziców w świat gier.
• #7. Zaangażowanie uczniów w świat gier cyfrowych.
• #8. Nowe technologie w dzieciństwie

Zachęcam do zapoznania się z raportem. Niezwykle ciekawy, w dzisiejszym świecie wręcz obowiązkowy.
Wracając do konferencji Let's PLAY! Przez dwa dni eksperci z Polski i Norwegii (było tłumaczenie) przekazywali wiedzę na temat game based learningu i grywalizacji, czasami angażując uczestników w rywalizację. Cały program można przejrzeć tutaj.
Sami widzicie, że tematyka mega ciekawa. Szkoda, ze treści nie do późniejszego odtworzenia - spotkania nie były nagrywane. A szkoda, gdyż moje uczestnictwo ograniczyło się do 2 godzin. Później skorzystałam z propozycji Fundacji Centrum Aktywności Twórczej - warsztatów z narzędzi do nauki programowania. Co prawda są mi znane i używam ich w pracy (Microsoft Education Edition, Code Combat, Kodu Game Lab), ale uznałam, że podejrzę i posłucham, co mają do powiedzenia inni. Tak a propos - wszystkie polecam na początek roku szkolnego, szczególnie że można założyć konto nauczycielskie i śledzić postępy (Code Combat). 
Nie pozostaje mi nic innego, jak wszystkim uczniom i nauczycielom życzyć udanego i owocnego roku szkolnego, który niebawem nadejdzie. Powodzenia! 

Linki do postów nt. gier:

Gry w edukacji

Granie na ekranie

I kto ma rację

Jeszcze raz o grach

Gry edukacyjne - gamifikacja - artykuł Agnieszki Bilskiej na blogu Superbelfrów

Konferencja DBI (od 17.40-18.05 "Co gry robią dzieciom? - dr Tomasz Rożek, autor bloga “Nauka - to lubię”)

Gry geograficzne (do pogrania :-) )

Tworzymy fiszki

Wczorajszy dzień upłynął mi pod znakiem grywalizacji - napiszę o nim w kolejnym poście. Dziś natomiast, robiąc porządki na blogu, znalazłam post, który zapomniałam opublikować ponad pięć lat temu. Szkoda go więc poczytajcie teraz, tym bardziej, że jest aktualny :-)

Ciekawym sposobem na naukę słownictwa jest quizlet - serwis do tworzenia własnych fiszek lub nauki z udostępnionych zestawów. Wyniki pracy możemy opublikować na stronie internetowej. Dużą zaletą jest prostota obsługi narzędzia, 4 sposoby uczenia się i dwie gry. Możemy rywalizować z innymi o najlepszy czas. Do fiszek możemy dodać zdjęcia. Quizlet posiada również syntezator głosu w różnych językach. Do pracy ze słownictwem warto zachęcić uczniów. Ułatwiają to stworzone grupy lub klasy. Instrukcja znajduje się m.in. na stronie superbelfrzy.edu.pl.

INFLUENCERS LIVE WROCŁAW

Doceniam potęgę mediów społecznościowych, jednak świat influencerów średnio mnie interesuje. Może dlatego, że szanuję swoją prywatność, może przeraża mnie wizja, a raczej nawet presja regularnego publikowania. Dlatego na propozycję Marty (dla niezorientowanych - FloBo) uczestniczenia w INFLUENCERS LIVE WROCŁAW  zareagowałam ze średnim entuzjazmem. Główną motywacją była możliwość spotkania z przyjaciółmi oraz fakt, że znam osobiście nominowanych do prestiżowego tytułu „Twórcy Roku 2021” – Dawida i Zytę. Zresztą głosowałam na nich w plebiscycie Gali Twórców. Warto dodać, że po raz pierwszy w konkursie pojawiła się kategoria Edukacja, co w pewnym sensie przypieczętowało moją decyzję wyjazdu do Wrocławia. I…nie zawiodłam się. To były dwa wspaniałe dni. Spotkanie ludzi, których znałam dotychczas tylko z onlinów – Przemek Staroń, Marta Młyńska, Anna i Robert Sowińscy, Agnieszka Jankowska – Maik, czyli Babka od histy, Marcin Perfuński -  poznanie nowych – pozdrawiam Bartek Dziedzic, wymiana doświadczeń. Ukoronowaniem był sukces Dawida Łasińskiego, czyli Pana Belfra – człowieka, który od wielu lat pomaga uczniom  "ogarnąć" chemię (kanał Pan Belfer) oraz wspiera nauczycieli w zgłębianiu zawiłości TIK-u. Dawid „pozamiatał” - zgarnął dwie główne nagrody – jako Twórca Roku w kategorii Edukacja i jako Twórca Roku 2021. Oba wyróżnienia miały dla wielu osób wymiar symboliczny – wygrała Edukacja. 

Trudno opisywać wystąpienia prelegentów. Post byłby niemiłosiernie długi. Wszystkie, których wysłuchałam wniosły sporo treści i wzbogaciły moją wiedzę na temat internetu i praw nim rządzących. Jeśli potrzebujecie więcej informacji, nic prostszego. Wystarczy skorzystać z kanału na YouTube - Influencers LIVE Wrocław 

Warto też przejrzeć program i „wyłapać” to, co nas interesuje. Ja zaznaczyłam „do obejrzenia” profile kilku twórców. Ponieważ kończą się wakacje będę dozować je sobie rozsądnie, tym bardziej, że nadal angażuję się w szkolenia dotyczące nabywania kompetencji cyfrowych i biznesu w inetrnecie w ramach GoCarrots. Może skorzystacie? Bezpłatne :-)

Projektowanie rozwiązań dla edukacji 2021

Dziś ostatni dzień konferencji "Projektowanie rozwiązań dla edukacji 2021". Zdecydowałam się w niej uczestniczyć, gdyż nigdy za wiele inspiracji, szczególnie u progu nowego roku szkolnego. I...nie zawiodłam się! Mocnym akcentem było wystąpienie wstępne Marka Banaszaka, który przedstawił wyniki kilkumiesięcznego procesu badawczego, mającego na celu wypracowanie scenariuszy przyszłości dla edukacji w perspektywie najbliższych 25 lat. Była mowa o:

• kompetencjach przyszłości - współpracy w zespole, kompetencjach cyfrowych i technicznych, analizowaniu danych, rozwiązywaniu złożonych problemów, kreatywności,
• lukach kompetencyjnych wśród różnych grup społecznych: studentów, uczniów, wykładowców, nauczycieli, managerów,
• wizji edukacji, zgodnie z którą wybór kierunku jest zautomatyzowany i w pełni odpowiada na potrzeby użytkownika, studia mają wypełnić luki kompetencyjne, edukacja nie jest bezpośrednio osadzona w konkretnym czasie i miejscu (dzięki rozwiązaniom chmurowym, internetowi rzeczy, VR),
• celu edukacji (wymienię tylko jeden z nich, licząc że resztę uzupełnicie sami, zaglądając do raportu lub nagrań) - wspierania innowacyjności i myślenia projektowego z focusem na dobro ludzi i ich otoczenie.

Spotkania konferencyjne odbywały się dwukrotnie w ciągu dnia - o 12.00 i 16.00. Uczestnicy mieli okazję dołączyć do prywatnej grupy na facebooku i przedyskutować wiele treści oraz podzielić się spostrzeżeniami i dobrymi praktykami. Dużo emocji wzbudzał Design Thinking - przypuszczam, że ściągnął na wydarzenie większość uczestników. Zresztą organizatorem konferencji była Ewa Tomczak, twórczyni strony facebookowej -   Design Thinking w szkole: innowacje w kształceniu i usprawnienia w placówce oraz onlinowego kursu DT W EDUKACJI.

30 lat internetu w Polsce

Dziś mija 30 lat od powstania internetu w Polsce (plus miesiąc od ostatniego postu :-) ). Data symboliczna, związana z wysłaniem  pierwszego e-maila. Jego autorem był fizyk z Uniwersytetu Warszawskiego Rafał Pietrak, a odbiorcą Duńczyk, Jan Sorensen, szef Ośrodka Komputerowego Uniwersytetu Kopenhaskiego. Dla milenialsów świat bez internetu i społecznościówek to rzeczywistość trudna, a czasem i niemożliwa do wyobrażenia. A jednak, mimo że żyło się trudniej i mniej wygodniej, życie miało zdecydowanie więcej uroku. Doceniając postęp technologiczny, korzystając z udogodnień, widzimy masę problemów, stykamy się z mnóstwem niebezpieczeństw. Kwestia bezpieczeństwa, ochrony danych, uzależnień, balansu między życiem offline a online – to tylko niektóre z nich. Współcześni rodzice, przynajmniej ci, którzy podejmują się trudu wprowadzania swoich pociech w świat cyfrowy nie mają łatwo. Pomijając częste braki w wiedzy (również u nauczycieli, którzy powinni partycypować w tych działaniach), dochodzi bezradność w zakresie stosowanych środków. Zakazy, nakazy nie skutkują, brakuje wzorca postępowania opartego na dobrostanie cyfrowym. Na szczęście z pomocą przychodzą liczne firmy, które organizują kampanie społeczne, oparte o filmiki instruktażowe, publikują materiały, organizują konferencje, webinary. Można wśród nich wymienić: NASK, Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę, Fundacja Szkoła z Klasą, Cyfrowy Dialog, FUNDACJA DBAM O MÓJ Z@SIĘG. Dlatego korzystajmy z ich propozycji, przeglądajmy udostępniane treści, uczestniczmy w wydarzeniach i dawajmy dobry przykład – człowieka potrafiącego zadbać o swój dobrostan. 

PS. Zgodnie z tymi wytycznymi ograniczyłam publikowanie postów w okresie wakacyjnym do minimum :-)

Czas na murale

Podczas szkolenia w ramach Akademii Cyfrowego Nauczyciela opowiadałam o akcji Asi Krzemińskiej i Asi Waszkowskiej z 2018 - Tropiciele murali. "To niezwykła inicjatywa, której celem jest między innymi dostrzeżenie urody krajobrazu miejskiego". Wraz z moimi uczniami dołączyliśmy się do projektu i dołożyliśmy swoje trzy grosze na Mapach Google. Jeśli chcecie zabawić się w odkrywców, a na trasie waszych peregrynacji są ciekawe malowidła, polecam! A kto ciekaw murali leszczyńskich (w liczbie 17) może je obejrzeć również online. Otwieramy mapę w powiększeniu ("Wyświetl większą mapę), klikamy "+" z focusem na Leszno i przeglądamy, używając znaczników.

Akademia Cyfrowego Nauczyciela i MIEE

Lato. Wakacje. Czas relaksu, resetu. Gdyby jednak ktoś chciał nadgonić zaległości w webinarach, polecam Microsoftowe, z AkademiiCyfrowego Nauczyciela. Sama miałam okazję podzielić się swoim doświadczeniem podczas jednego ze szkoleń. Wspólnie z Basią Halską mówiłyśmy o metodzie projektów. Ponieważ w dzisiejszych czasach jest ona, z uwagi na kształcenie kompetencji kluczowych, niezwykle istotna, zapraszam do obejrzenia nagrania. Kto jednak woli czytać, może zapoznać się z artykułem Marcina Polaka na portalu Edunews.
Przy okazji, trwa nabór do programu Microsoft Innovative Educator Expert. Termin aplikacji został wydłużony do 1 sierpnia. Szczegóły programu i procesu aplikacji na stronie: https://aka.ms/programMIEE

Granie na ekranie

Dobiega końca cykl szkoleń dotyczących problemowego używania gier cyfrowych przez młodzież. Organizatorzy akcji - Fundacja LOTTO im. Haliny Konopackiej oraz partner merytoryczny - FUNDACJA DBAM O MÓJ Z@SIĘG - zadbali kompleksowo o wszystkie grupy osób, przekazując wiedzę zarówno uczniom, jak i nauczycielom i rodzicom. Podczas onlinowych spotkań prowadzący poruszyli temat nadużywania gier, ale i ukazali pozytywy, mówiąc o odpowiedzialnym z nich korzystaniu. „Potrzebna jest edukacja oparta na realnej wiedzy o zachowaniach growych dzieci i młodzieży w Polsce”. Tę realną wiedzę stanowiły kryteria diagnostyczne zaburzenia grania w gry cyfrowe:

• Zaabsorbowanie lub obsesja na punkcie gier internetowych.
• Objawy odstawienne, gdy osoba nie gra w gry internetowe.
• Zwiększenie tolerancji.
• Próby powstrzymywania się lub ograniczania grania kończą się niepowodzeniem
• Utrata zainteresowania innymi aktywnościami życiowymi, takimi jak hobby.
• Nadużywanie gier internetowych, nawet wiedząc jak bardzo negatywnie wpływają one na daną osobę.
• Kłamanie innym na temat czasu spędzonego na graniu w gry internetowe.
• Używanie gier internetowych w celu złagodzenia niepokoju lub poczucia winy – jest to sposób na ucieczkę.
• Utrata lub narażenie na stratę związku lub okazji na związek z inną osobą ze względu na gry internetowe.
• Imersja.*

Uczestnicy szkolenia zapoznali się też z wybranymi wynikami ogólnopolskiego badania „Granie na Ekranie”, otrzymali propozycję wartościowych publikacji oraz rady – „Co możemy i powinniśmy wprowadzić w domu” w kontekście grania w gry. Więcej informacji na stronie projektu "Granie na ekranie". Infografiki opracowane przez na potrzeby projektu.

*Źródło – materiały ze szkolenia FUNDACJI DBAM O MÓJ Z@SIĘG

Cyfrowa demencja

Kończą się onliny. W szkołach dwa tygodnie nauczania hybrydowego - rotacja klas uczących się stacjonarnie. Pojawił się szereg pytań związanych z tym faktem. Niektóre „odświeżone”. Jednym z nich jest zakres korzystania z nowoczesnych technologii. Faktem jest, że szkoły, szczególnie te, które potrafią korzystać  z wielu programów wspierających, są coraz lepiej doposażone. Standardem są tablice multimedialne, których sens wprowadzenia był wielokrotnie dyskutowany.*
Co rusz pojawia się nowy program/pomysł na podnoszenie kwalifikacji TIK-owych nauczycieli, jak chociażby obecnie realizowane lekcje Enter. Czy są potrzebne? Mam mieszane uczucia. Owszem, wzbogacają wiedzę edukatorów i kształcą ich umiejętności w zakresie zastosowania technologii w edukacji, ale czy to pomoże w uzdrowieniu edukacji? Od wielu lat jestem fanem technologii, czego przejawem było powstanie tego bloga. Coraz bardziej skłaniam się jednak ku minimalizmowi.  Jestem przeciwna „wciskaniu” TIK-u byle gdzie, byle uatrakcyjnić przekaz. Dałam temu wyraz podczas marcowego (zeszłorocznego) webinarium Edumiesiąca. Nota bene tydzień przed zamknięciem szkół.

 

Technologia? Owszem, ale z umiarem, z nastawieniem na cel.  Pamiętam, jak zafascynowana komputerowymi możliwościami, buntowałam się przeciwko sformułowaniom Manfreda Spitzera, autora książki „Cyfrowa demencja”. Widząc edukacyjne zalety gier komputerowych, byłam oburzona stwierdzeniem, że „pozbawiamy rozumu siebie i swoje dzieci”. Jednak po wielu latach, nadeszła refleksja. Przeczytawszy ponownie wspomnianą pozycję, musiałam się zgodzić. Argumentów dostarczyło mi życie – obserwacja moich uczniów. Wprawdzie nie widzę tragicznych skutków korzystania z technologii (wymieniłam je poniżej), ale niektóre objawy są niepokojące.

Szkody na cele i psychice młodego człowieka wg Manfreda Spitzera (poparte badaniami):

• Uzależnienie od internetu i komputera.
• Utrata samokontroli, co zwiększa ogólne ryzyko uzależnienia np. od środków odurzających, pogarsza jakość życia, prowadzi do skrócenia życia.
• Przebywanie w bańce informacyjnej/filtrującej – przejęcie kontroli nad dostępem do informacji przez potentatów w branży (Google, Facebook…)
• Zmniejszenia szans edukacyjnych i dobrego stanu zdrowia w wieku dorosłym.
• Izolacja społeczna, stany lękowe.
• Bezsenność.
• Choroby – otyłość, problemy z układem krążenia, aparatem ruchowym, cukrzyca, demencja na starość.
• Brak poczucia szczęścia.
• Samotność.
• Niechęć do aktywność pozaszkolnych.
• Spadek aktywności fizycznej.
• Stres, depresja.

Spitzner krytykuje też program realizowany w szkołach na lekcjach informatyki, w ramach którego nabywanie kompetencji medialnych, traktowanych jako kluczowe, polega na zaznajamianiu z oprogramowaniem największego na świecie producenta. Pamiętać jednak należy, że jego obserwacje dotyczą, z punktu widzenia technologii, czasów "zamierzchłych" - prawie 10 lat wcześniej i ograniczone są do Niemiec. Na szczęście, dzięki wprowadzeniu nowej Podstawy Programowej, sytuacja uległa zmianie. Pojawiły się treści programistyczne, kształcenie umiejętności logicznego myślenia, pracy projektowej.*
Dla tych, którzy nie mają dostępu do omawianej, kilka cytatów:
„Ludzie bardziej poukładani, a wiec mający kontrolę nad własnymi poczynaniami, nie tylko prowadzą życie bardziej spełnione, zdrowsze i szczęśliwsze, lecz także żyją dłużej.”
„Kto potrafi panować nad emocjami, nie tylko sama radzi sobie lepiej z własnym życiem, lecz także jest mniej uciążliwy dla innych”.
 „Człowiek, który posiadł już wiedze ogólną (a tej nie zdobywa się w sieci, ani dzięki komputerom, wszak jest ona już potrzebna do obsługi tych mediów) może w internecie znaleźć wiele cennych informacji i w ten sposób tę wiedzę poszerzać Ten zaś , kogo wiedza (jeszcze) uboga, nie stanie się mądrzejszy również dzięki cyfrowym mediom. Do rozwijania określonych umiejętności potrzebna jest mianowicie podstawowa znajomość danej dziedziny.”
„Cyfrowe media są winne temu, że rzadziej „używamy” mózgu, w związku z tym z czasem słabnie także nasz potencjał umysłowy. Poza tym wpływają niekorzystnie na rozwój mózgu młodych ludzi, przez co zdolności kognitywne z góry pozostają ograniczone do pewnego niższego poziomu.”
I na koniec kilka praktycznych rad (wg Spitzera):

• Odżywiajmy się zdrowo.
• Codziennie pół godziny ruchu.
• Nie zatracajmy się na rozmyślaniach lecz koncentrujmy całą uwagę na teraźniejszości.
• Nie podejmujmy się wyzwań przekraczających nasze możliwości.
• Pomagajmy innym.
• Jeśli mamy potrzebę wydawania pieniędzy, to nie kupujmy za nie rzeczy, lecz fundujmy sobie przeżycia.
• Słuchajmy w prawdziwym skupieniu muzyki.
• Śpiewajmy.
• Żyjmy aktywnie i starajmy się pokonywać przeszkody.
• Upraszczajmy sobie życie – np. mniej przedmiotów w naszym otoczeniu.
• Prawdziwym źródłem życiowej radości jest drugi człowiek.
• Spędzajmy czas na łonie natury.
• Unikajmy cyfrowych mediów  J

*Marcin Polak, O używaniu tablicy interaktywnej
Lechosław Hojnacki, Co zrobić z tą (nie)aktywną tablicą?

 *Korzystając z okazji zapraszam na spotkanie w ramach Akademii Cyfrowego Edukatora - 27 maja o godz. 19.00. Będziemy mówić o tym "Jak pracować metodą projektów w szkole z wykorzystaniem Office 365 i Microsoft Teams". Link do rejestracji: https://mktoevents.com/Microsoft+Event/240769/157-GQE-382 Wydarzenie na FB: Akademia Cyfrowego Nauczyciela: Jak pracować metodą projektów w szkole z Office 365 Education | Facebook

Jak się uczymy?

W długi weekend miałam okazję potwierdzić po raz kolejny swoje przekonania a propos czynników sprzyjających uczeniu się. Wpadła mi w ręce książka wydawnictwa Copernicus Center Press „Jak się uczymy” autorstwa Stanislasa Dehaene’a. Nie przeczę, że zaintrygował mnie podtytuł „Dlaczego mózgi uczą się lepiej niż komputery…jak dotąd”. Przypomniał mi się wykład prof.Aleksandry Przegalińskiej nt. sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego oraz obrazek, z którego interpretacją AI nie za bardzo daje sobie radę. Jak to się dzieje, że komputer radzi sobie gorzej od dziecka z rozróżnieniem mordki szczeniaczka od muffinki z rodzynkami? Odpowiedź na tego typu pytania znajdziemy w wymienionej publikacji. Autor, negując pogląd Johna Locka, zakładający, że człowiek rodzi się jako niezapisana karta, twierdzi że dzięki milionom lat ewolucji rodzimy się z wrodzoną wiedzą. Plastyczność mózgu pozwala na wprowadzenie do niego maksymalnej porcji informacji i umiejętności. Oczywiście zależy to od okresu uczenia się i spełnieniu kilku ważnych przesłanek. Są to tzw. cztery filary uczenia się: uwaga, aktywne zaangażowanie, informacje zwrotne o błędach oraz konsolidacja. „Nauczyciele, którzy potrafią pobudzić u swych uczniów wszystkie te cztery funkcje, maksymalizują tempo i wydajność nauki w swoich klasach”. Stąd, jeśli jesteś edukatorem, a ponadto ciekawi cię, jak przebiega i na czym polega proces nauki z punktu widzenia neurobiologii, psychologii poznawczej, pedagogiki i…informatyki, ta książka jest dla ciebie.

#CopernicusCenterPress #Jaksięuczymy #StanislasDehaene

Maj miesiącem Scratch'a

Kilka dni temu zaczął się maraton programowania. Wszak maj jest miesiącem scratcha.  Korzystając ze strony i mediów społecznościowych - Facebooka, Instagrama, Twittera - Cyfrowy Dialog zamieszcza  różne materiały scratchowe: wyzwania, grafiki, teksty, zaproszenia na różne wydarzenia. Wśród nich najważniejsze - wielkie przyjęcie urodzinowe online. Ubiegłoroczne urodziny były wielkim sukcesem. Wzięło w nich udział ponad 17 tysięcy osób - zarówno dzieci, jak i dorosłych. Tym razem spotykamy się 18 maja przed południem na trzech blokach zajęć dla różnych grup wiekowych:

• Dla dzieci 6-7 lat – godz. 9:50 – 10:35 (warsztaty ze Scratchem Juniorem)
• Dla dzieci 8-9 lat – godz. 10:45 – 11:30 (warsztaty ze Scratchem 3.0)
• Dla dzieci 10-12 lat – godz. 11:45 – 12:30 (warsztaty ze Scratchem 3.0)

Cyfrowy Dialog zaprasza nauczycieli i nauczycielki ze swoimi klasami. Na spotkanie obowiązuje rejestracja. Więcej informacji na stronie.

Tymczasem śledźmy kolejne wyzwania i spróbujmy im sprostać. 

Testuj microbita z Forbotem

Pisząc na temat marcowej konferencji Lepsza Edukacja 2021, wspomniałam o hojnym sponsoringu wielu firm.  Sprawił on, że bezpłatne wydarzenie przyniosło uczestnikom wiele profitów. Tradycyjne losowanie wyłoniło szereg beneficjentów. Kto się nie załapał na szczęśliwy los, też był wygranym. Mógł skorzystać z oferty firmy „Forbot”, która umożliwiła pobranie ebooka na temat microbita – małej płytki, która kilka lat temu zrobiła furorę w Wielkiej Brytanii. W 2015r., w ramach programu "Make it Digital" mającym na celu cyfrową edukację, BBC rozdało mini komputery wszystkim 11-sto latkom rozpoczynającym we wrześniu semestr jesienny. 
W Polsce z microbita korzystali i korzystają m.in. trenerzy ze Stowarzyszenia Mistrzowie Kodowania - obecnie Cyfrowy Dialog - którzy rozpropagowali też płytkę makey makey. Podczas ich szkoleń furorę robiła możliwość grania na bananach lub kartonowej gitarze. Wykorzystywano do tego pogram scratch, który obecnie, w  wersji 3.0 ma sporo dodatkowych rozszerzeń, m.in. do microbita.
Specjalistą od makey makey w Polsce jest Joanna Apanasewicz – autorka poradnika i scenariuszy dla nauczycieli oraz Padletu Makey Makey, który współtworzy Weronika Kandulska – kolejna pasjonatka. Wspomniany poradnik powstał w powiązaniu z projektami „Zaprogramuj przyszłość”.

W obecnych czasach wiele firm umożliwia bezpłatne testowanie swoich produktów. Wśród nich jest Trobot, mający w swojej ofercie Roboty edukacyjne Makeblock, wykorzystywane m.in. przez grantobiorców programu Centrum Mistrzostwa Informatycznego. Jest i wspomniany wcześniej Forbot, którego Zestaw micro:bit Grove Inventor Kit sprawdzałam ostatnio. Dzięki wielu modułom m.in. wyświetlacza, głośnika, czujnika odległości, sensora gestów tworzyłam projekty, które niewątpliwie spodobają się uczniom. Co prawda zachęcać ich do nauki programowania już nie muszę – od wielu lat działamy z robotami i platformami do programowania i symulacji, ale posiadanie w swoich zasobach zestawu firmy Forbot z pewnością urozmaici ich warsztat.

 

Materiały i filmy:
kurs microbit firmy Forbot
oswajamy programowanie i makey makey
Makey Makey – co to właściwie jest?
Makey Makey - magia czy nauka, czyli o co chodzi z grającymi bananami
Muzyczne Makey Makey cz. 1
Muzyczne Makey Makey cz. 2
Nowe pomysły (makey makey i nie tylko)
Cyfrowy Dialog -kanał na YouTube

Lepsza Edukacja 2021 za nami

Już ponad tydzień od konferencji we Wrześni. Kolejny raz można ogłosić jej sukces. Mimo pandemii, udało się ją zorganizować na najwyższym poziomie. Hasłem tegorocznej Lepszej Edukacji było „Dajmy uczniom i nauczycielom szansę na skuteczną współpracę!". Podczas dwudniowej sesji online można było posłuchać wielu świetnych prelegentów, porozmawiać z nimi na forum, a także wymienić się wiedzą z zakresu nowych technologii w nauczaniu. I tu mały wtręt. Słowo „nauczanie” w podtytule konferencji jakoś do mnie nie przemawia. Wolę używać sformułowania – „zdobywanie wiedzy i nabywanie umiejętności”, co stawia nauczyciela na pozycji przewodnika, mentora, a nie „przekaźnika” treści.

Wykaz wszystkich prelegentów znajduje się na stronie Lepsza Edukacja Tam również bogata kolekcja Partnerów i najważniejsze – nagrania z piątkowych wystąpień. Zawsze można do nich wrócić. Jest też bonus, a raczej dwa – sketchnotki Danuty Kitowskiej – autorki strony Nauczona.pl oraz materiał z prelekcji Giancarlo Brotto – gościa specjalnego z Kanady. 

W zasadzie to prezentów było mnóstwo. Mimo, że konferencja była bezpłatna, sponsorzy sprawili, że można było zdobyć cenne fanty – od gadżetów, bonów rabatowych, poprzez książki, szkolenia, aż do IPada Air – nagrody ufundowanej przez wakelet. Warto zainteresować się tą platformę. Służy ona m.in. do segregowania treści z całego Internetu, zbierania danych do pracy badawczej, tworzenia cyfrowych portfolio, opowiadania cyfrowych historii, przesyłania newsletterów, itp. Wypada wspomnieć, że „naczelną” aministratorką wakeleta w Polsce jest Agnieszka Halicka, znana również z miłości do genial.ly, twórczyni grup facebookowych związanych z oboma narzędziami oraz EduTrików. 

Agnieszka była prowadzącą jeden z sobotnich warsztatów, których odbywało się całe mnóstwo. Trzeba było dobrze przemyśleć swój wybór z uwagi na synchroniczne ich ustawienie. Tym bardziej, że warsztaty nie były nagrywane. Można jednak zapoznać się z tematyką na stronie i na tej podstawie poszukać materiałów danego autora w internecie, chociażby Zyty Czechowskiej na specjalni.pl, Adama Jurkiewicza na abixedukacja czy Iwony Brzózki-Złotnickiej i Krzysztofa Jaworskiego na Cyfrowy dialog. 

Na Dzień Kobiet

W przededniu Święta Kobiet przyda się na pewno mały zbiór materiałów przygotowanych z tej okazji, przeznaczonych głównie dla uczniów szkół podstawowych. Pogrupowałam je według grup wiekowych. Materiały stworzyli moi znajomi, ale nie tylko. Również członkowie różnych grup facebookowych.
Myślę, że dzieciom z klas 4-6 spodoba się propozycja Zyty Czechowskiej i Joli Majkowskiej - DZIEŃ KOBIET- OBLICZENIA NA PIENIĄDZACH.  Jest ona jedną z wielu, opisanych w poście na blogu specjalni.pl.

Kolejna propozycja dla młodszych (II etap edukacyjny) to propozycja Andrzeja z SP10 w Lesznie - prezentacja w genial.ly, a w niej  liczenie kwiatków, zagadki losowane za pomocą koło fortuny i inne.

Jest też genial.ly dla uczniów klas 7-8 - dzieło Agnieszki z Nowej Rudy. Znajdą tam m.in. księgę imion, prezent w postaci wirtualnych kwiatków i quiz.
Nieco trudniejsza jest propozycja wymienionego już wyżej tandemu - Zyty i Joli. Opiera się na wyszukiwaniu informacji na temat sławnych Polek.

Młodzież (i nauczyciele) mogą też wzbogacić swoją wiedzę dzięki zbiorowi Darka Martynowicza, który skorzystał z wakeleta.
Jeśli do tego dołożymy quiz z bogatego zestawu zamieszczonego na platformie kahoota, zabawa gwarantowana. 

Cyfrowy dobrostan - czy możliwy?

O detoksie i przesycie pisałam wielokrotnie. Przytłacza ilość propozycji szkoleń, webinarów, wszelakiej maści wydarzeń online. My dorośli możemy sobie odpuścić - i odpuszczamy. Widać to chociażby po naborze do bezpłatnego programu Fundacji GoCarrots, umożliwiającego zdobycie certyfikatu kompetencji cyfrowych. W trudnym okresie pandemii jawi się on jako szansa zaistnienia na rynku pracy - znalezienia jej, przekwalifikowania się lub założenia własnego biznesu.

Na szybki koniec onlinów nie zanosi się . Co prawa moi uczniowie przywykli już do zajęć zdalnych - co wynika z badań ankietowych i rozmów z nimi -  ale...skutki pandemii mogą być bardzo trudne, lub wprost niemożliwe, do odwrócenia.  Może więc pora skorzystać z propozycji Fundacji Szkoła z Klasą i sięgnąć do scenariuszy nt. cyfrowego dobrostanu?

DBI - NASK, FDDS, saferinternet i Asy Internetu

Tegoroczne obchody DBI były szczególne. W odstępie dwóch dni odbyły się dwie konferencje, oczywiście online. Pierwsza, organizowana od lat przez kilka instytucji: NASK, Fundację Dajemy Dzieciom Siłę, saferinternet.pl, współfinansowana przez  UE i przy licznym wsparciu partnerów, miała miejsce 9 lutego. Druga, podsumowująca pewien etap programu Asy Internetu, projektu wymyślonego przez Fundację Szkoła z Klasą, zgromadziła publiczność dwa dni później. Mimo wspólnego tematu wydarzenia znacznie różniły się miedzy sobą, stąd sukces obu. 

Konferencja, którą obejrzeć można na stronie saferinternet opierała się na wykładach specjalistów, przeplatanych jazzowymi tworami, granymi „na żywo” w studiu.  

Konferencja Asów dzieliła się na trzy części:

• Dla uczniów i nauczycieli - składała się z cyklu 5 warsztatów na temat głównych wartości Asów Internetu: ROZSĄDKU, UWAŻNOŚCI, SIŁY, UWAŻNOSCI I ODWAGI. W przerwach między kolejnymi lekcjami uczestnicy mogli czatować z prelegentami lub pograć w grę Interlandia - dzięki której wzbogacali wiedzę dotyczącą podstawowych zasad bezpiecznego surfowania. Dodatkowo była okazja zapoznać się z przykładami projektów społecznych, zrealizowanych metodą Design Thinking w ramach minigrantów. 
• Dla nauczycieli i rodziców – można było posłuchać wykładów: dr Karola Jachymka „O języku młodzieży…”, Anny Mierzyńskiej „Pogromcy fake’ów... „ i…hakera Pawła Ngei.
• Dla rodziców i nauczycieli – tu prym wiedli rodzice, którzy m.in. dyskutowali „Jak o sieci gadać z dziećmi”

Na obu konferencjach odbywały się równoległe czaty live z prelegentami. Można było uzyskać odpowiedź na nurtujące pytania.
Początkowo chciałam opisać szczegółowo poszczególne wystąpienia, szczególnie Tomasza Rożka, autora strony „Nauka to lubię”, który na konferencji safera ustosunkował się do wpływu technologii, a szczególnie gier, na rozwój młodego człowieka, poruszył temat „Samotności dzieci w sieci” i wystosował apel o przygotowanie młodzieży do świata, który będzie. 

Myślałam też o Karolu Jachymku, którego (podobnie, jak Tomasza Rożka) mogę słuchać bez końca, ale…obawiam się, że zbytnio spłyciłabym temat ;-) Posłuchajcie sami.

Konferencja DBI

Konferencja Asów Internetu

Pomysł na...edukację

I oto jest! Świeżutki raport opracowany przez grono specjalistów. Intrygujący, ukazujący drogę wyjścia z trudnej sytuacji. Czy utopijny? Zachęcam do zapoznania się. Tymczasem poniżej kilka moich uwag.
Jak przeciwdziałać wykluczeniom w edukacji?

Wśród rekomendacji dotyczących redukcji wykluczenia edukacyjnego jest zaangażowanie uczniów w społeczne życie szkoły i proces kształcenia. „Tego zaangażowania zazwyczaj nie da się uzyskać bez zbudowania relacji z nauczycielem. Bez tego trudniej także podtrzymać motywację uczniów do nauki.” I dalej uwaga „nauczyciel będzie w stanie skutecznie wesprzeć swoich uczniów tylko, jeśli sam będzie w dobrej formie.” Dążmy więc do dobrostanu – dbajmy o siebie, rozwijajmy swoje pasje i…przestańmy się zamartwiać, stresować. Wiadomo, lepiej mają ludzie obeznani z technologią, mający „poczucie satysfakcji z korzystania z technologii teleinformatycznych i poczucie kontroli nad nimi.” Ale wszystko można, mówiąc językiem młodzieży, ogarnąć. Potrzeba jednak czasu i samozaparcia. Niesamowita ilość webinarów doszkalających na Facebooku, tutoriale na YouTube, bezpłatne szkolenia, chociażby gocarrots – Narzędzia cyfrowe w rozwoju zawodowym – polecam!
Bardzo podoba mi się też wizja przyjęcia nauczania hybrydowego jako stałego elementu edukacji, rozumianego jako połączenie stałego kontaktu z nauczycielem z pracą samodzielną z wykorzystaniem narzędzi cyfrowych. Jak trafnie zauważają autorzy, umożliwi to indywidualizację kształcenia. Uczeń będzie wybierać kolejność i czas zdobywania konkretnych umiejętności. Nauczyciel stanie się tutorem. Zwiększą się szanse uczniów na przyswojenie danej porcji materiału i na utrzymanie motywacji do nauki. Jak jednak wygospodarować czas na „pojedynczego” ucznia, aby w ogólnym rozrachunku bilans został równoważony? Trzeba postawić na samodzielną naukę z użyciem technologii i zasobów cyfrowych. Internet jest skarbnicą wiedzy, wystarczy po nią sięgnąć. Oczywiście nie można zapominać o odpowiednim przygotowaniu młodzieży, chociażby w dziedzinie cyberbezpieczeństwa w szerokim tego słowa zakresie. Pełna edukacja medialna! Nie tylko zagrożenia, ale poszanowanie wizerunku, krytyczne podejście do źródeł, itd. Dopiero potem zdobywanie wiedzy z różnych wiarygodnych źródeł (porównywanie ich, weryfikacja), wymiana doświadczeń (nie tylko z nauczycielem, również w grupach rówieśniczych), dzielenie się wiedzą. Utopia? Cóż. Podstawy są. Już dziś młodzież uczy się, zdobywa wiedzę o świecie, oglądając różnego rodzaju (nie zawsze właściwe) tutoriale. Ta wiedza „wchodzi” im do głowy niejako przy okazji. Jest o wiele ciekawsza niż nudny wykład nauczyciela. Internet to świat, w którym młodzież przebywa na co dzień, wchodzi do niego po szkole, a często i w trakcie, mimo zakazów statutowych (nie wszyscy doceniają zalety edukacyjne internetu, łatwiej coś zakazać, gdy nie umie się pewnych spraw rozwiązać). 

Kolejna zaletą nauczania hybrydowego jest możliwość ograniczenia stresu szkolnego. „Zasoby cyfrowe umożliwiają samodzielną naukę w wybranym miejscu i czasie. Będąc sam na sam z komputerem czy smartfonem, dziecko nie wstydzi się przyznać, że czegoś nie rozumie. Skoro samo wybiera moment nauki, jest też bardziej skupione. Odpowiednio zmotywowane może obejrzeć zasób (np. film) lub jego fragment wielokrotnie, podchodzić do zadania aż do skutku.” Przykładem na skuteczność niech będą wypowiedzi uczniów korzystających z kanału Pana Belfra, który w przystępny i trafiający do młodzieży sposób wyjaśnia trudne zagadnienia z chemii lub Pi-stacja (matematyka, fizyka, chemia) - genialny pomysł Krzysztofa Chojeckiego - młodego pasjonata matematyki, który przekonuje widzów nie tylko wiedzą, ale i młodzieżowym wyglądem.

„Aby eksperyment [z nauczaniem hybrydowym] się udał, uczniowie i nauczyciele muszą zatem zaakceptować nowe role: uczeń — rolę samouka, odpowiedzialnego za proces uczenia się, zaś nauczyciel — rolę mentora, który pomaga uczniowi samodzielnie zdobywać wiedzę i motywuje go do działania.”